Świąteczne prezenty dla kontrahentów
Wątpliwości nie budzi sytuacja, w której prezentami są próbki produktów (towarów), którymi firma handluje, jest to bowiem reklama produktu (towaru). Wydatki na tego rodzaju prezenty w pełni stanowią koszt uzyskania przychodu.
Charakter reklamowy mogą mieć również gadżety świąteczne, opatrzone logo firmy, rozdawane z okazji świąt.W innych przypadkach wydatki na prezenty świąteczne dla kontrahentów będą zaliczane do wydatków na reprezentację, które nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 23 updof i art. 16 ust. 1 pkt 28 PIT).
Na to, czy mamy do czynienia z prezentem reprezentacyjnym czy też reklamowym, wskazuje wartość, ale również cel i charakter wręczenia prezentu opatrzonego logo firmy. W interpretacji Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z 20 lipca 2007 r., nr 1472/ROP1/423-267/07/MG, stwierdzono: przekazywanie gadżetów reklamowych opatrzonych logo firmy, takich jak długopisy, latarki, zestawy pióro i długopis, kartki świąteczne, kubki, smycze, koszulki itp., w sytuacji gdy są to materiały opatrzone widocznym logo Podatnika lub hasłem promującym określone wyroby lub usługi lub samą Spółkę, będzie można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Natomiast w przypadku gdy są to wartościowe przedmioty, a samo logo Podatnika jest umieszczone w dyskretny, nierzucający się w oczy sposób, to wręczenie takiego przedmiotu ma na celu w istocie stworzenie wizerunku, reprezentację Podatnika. Takie wydatki nie będą mogły być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Przychodem dla osób prowadzących działalność gospodarczą jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W związku z tym otrzymane świąteczne gadżety reklamowe stanowią dla kontrahentów przychód podlegający opodatkowaniu.
Niemniej jednak w przypadku otrzymywania przez kontrahentów upominków lub prezentów mających charakter okolicznościowy lub symboliczny (np. kwiaty), a więc niestanowiących wartości użytkowej dla podatnika (kontrahenta), nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w PIT po stronie kontrahenta (zob. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 września 2008 r., IPPB1/415-855/08-2/AM). Ustawa daje jednak podatnikom pewne zwolnienie w zakresie podatku dochodowego.
Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą, jeśli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza 200 zł. Z brzmienia tej regulacji wynika więc, że przekazanie na rzecz kontrahenta upominków lub prezentów, stanowiących dla niego wartość użytkową, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że jednorazowa wartość takiego upominku nie przekroczy wartości 200 zł. ( ustawodawca nie sprecyzował sformułowania wartość- czy to ma być netto czy brutto).
Prezenty dla kontrahentów nie będą podlegały VAT, jeżeli będą to tzw. prezenty małej wartości (art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT). Prezenty o małej wartości to przekazywane przez podatnika jednej osobie towary: o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości obdarowanych osób, o wartości rynkowej 10 zł (w tym przypadku podatnik nie musi prowadzić ewidencji).
Niektórzy podatnicy w zakresie podatku VAT i przekazywania prezentów kontrahentom posiłkują się art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z którego wynika, że opodatkowaniu podlega także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie towarów bez wynagrodzenia (zwłaszcza darowizny), jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Podatnicy tacy argumentują, że w przypadku przekazywania kontrahentom upominków lub prezentów nie sposób stwierdzić, że przekazywanie to jest czynnością niezwiązaną z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Oczywiste jest bowiem, że takie działania mają charakter marketingowy, promujący działalność gospodarczą podatnika.
Niestety postawa taka jest dość ryzykowna, choć nie do końca pozbawiona racji, niemniej jednak organy podatkowe odmiennie interpretują powyższą regulację ustawy o VAT i konieczność opodatkowania takich przekazań argumentują faktem, że podatnik występuje w takim przypadku w roli ostatecznego konsumenta, a więc powinien on ponieść ciężar podatku VAT zgodnie z zasadą opodatkowania ostatecznej konsumpcji towaru (zob. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 października 2009 r., sygn. akt: IPPP1/443-776/09-2/AP).